Natuurjournaal 29 mei 2023

Precies op het moment dat bossen en tuinen vol zitten met net uitgevlogen mezen, komen de kuikens van de sperwer uit het ei. De vele jonge mezen zijn ideaal om de hongerige sperwerkuikens mee te voeren. Minder ideaal voor die mezen in kwestie. Ze moeten snel wereldwijs worden om niet ten prooi te vallen aan de behendige sperwers. De vogelvangers jagen vaak vanuit een hinderlaag. Met hun korte vleugels en lange poten zijn ze perfect toegerust om zangvogels door de bomen te achtervolgen en snel uit de lucht te slaan. Ook in tuinen komen ze langs om te eten. Ze zijn klein – formaat kauw – grijs van boven en licht van onder met horizontale strepen.

Ze ziet er, tussen fluitenkruid, wuivend gras en boterbloem, exotisch uit. Op een stevige, bleekgroene stengel staat een grote paarse bloem. Alleen ’s ochtends geopend, vandaar de naam: paarse morgenster. De uitgebloeide bloemen steken als groene snavels in de lucht. Dat exotische klopt: paarse morgenster komt uit het Middellandse Zeegebied en kwam hierheen als groentegewas. De dikke wortels met kleverig melksap – bekend als haverwortel – schijnen licht naar oesters te smaken. Vooral in de zeekleigebieden werd paarse morgenster verbouwd, en daar groeit ze nog steeds in bermen en op dijken. De inheemse gele morgenster houdt van minder voedselrijke plekken. Waar de twee soorten samen voorkomen, levert kruising een zeldzame en prachtig zalmroze variant op.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: Zweer de Bruin, Flickr; Ed Stikvoort, Saxifraga