Lenteklokje. Fotograaf: C.A.J. Kreutz

Lenteklokje in bloei

FLORON
11-MRT-2009 - Sneeuwklokjes kent iedereeen. Dat onze flora ook een lenteklokje en een zomerklokje rijk is, zal minder bekend zijn. Ze zijn dan ook veel minder talrijk in ons land. Wie ze bloeiend wil zien kan voor het lenteklokje nu al op stap.

Bericht uitgegeven door FLORON op woensdag 11 maart 2009

 

Sneeuwklokjes kent iedereeen. Dat onze flora ook een lenteklokje en een zomerklokje rijk is, zal minder bekend zijn. Ze zijn dan ook veel minder talrijk in ons land. Wie ze bloeiend wil zien kan voor het lenteklokje nu al op stap.

 

Het lenteklokje (Leucojum vernum) behoort niet tot de oorspronkelijke flora van ons land, maar werd rond de 17e eeuw ingevoerd als sierplant. Net als sneeuwklokje, winterakoniet en diverse andere voorjaarsbloeiers werden ze vooral aangeplant bij kasteelboerderijen en buitenplaatsen. Op tal van plaatsen hielden de soorten ook zonder onderhoud stand en verwilderden zo op den duur. Zo ook lenteklokje. We vinden deze soort tegenwoordig vooral op landgoederen aan de binnenduinrand, in de Utrechtse Vechtsstreek en in de noordelijke provincies. De soort komt ook veel voor in heemtuinen.

 

In tegenstelling tot zomerklokje, dat 2 tot 5 bloemen bijeen heeft, is lenteklokje 1-bloemig, net als sneeuwklokje. Beide laatste soorten zijn van elkaar te onderscheiden door de lengte van de slippen van het bloemdek: de witte blaadjes die de klok vormen. Bij lenteklokje zijn die allemaal ongeveer even lang met een gaafrandige top, terwijl bij sneeuwklokje de binnenste slippen veel korter zijn dan de buitenste en de slippen bovendien een iets ingesneden top hebben.

 

Tekst: Wout van der Slikke

Foto:  C.A.J. Kreutz