Honden op de mosheuvel

Paddenstoelenparadijs bedreigd

Nederlandse Mycologische Vereniging
15-AUG-2012 - Paddenstoelen worden niet alleen bedreigd door luchtvervuiling en kap van bomen. Wijzelf vormen ook vaak een bedreiging door ons gedrag en dat van onze huisdieren. Het volgende relaas over de mosheuvels op het landgoed Backershagen (ZH) is een duidelijk voorbeeld hiervan.

Bericht uitgegeven door de Nederlandse Mycologische Vereniging [land] op [publicatiedatum]

Paddenstoelen worden niet alleen bedreigd door luchtvervuiling en kap van bomen. Wijzelf vormen ook vaak een bedreiging door ons gedrag en dat van onze huisdieren. Het volgende relaas over de mosheuvels op het landgoed Backershagen (ZH) is een duidelijk voorbeeld hiervan.

Honden op de mosheuvel (foto: Ans Molenkamp)Evenwijdig aan de A44 in Wassenaar ligt het landgoed Backershagen. Dit gebied, een parel onder de Wassenaarse landgoederen, is bijzonder rijk aan paddenstoelen, waaronder ongelooflijk veel soorten van de Rode Lijst. Het gebied is een oud parkbos met beuken, eiken en linden en een spaarzame ondergroei. In het verleden is een deel aangelegd met heuvels die men met mos liet begroeien.

De mosheuvels worden deels gedomineerd door  het kussentjesmos (Leucobryum glaucum). Het is een van de weinige plaatsen in het westen van ons land waar dit mos vrucht draagt. Bijzondere paddenstoelen hier zijn onder meer vier soorten stekelzwammen, hertentruffels met de bijbehorende truffelknotszwammen en zeldzame boleten. Het gebied is vrij toegankelijk. Er staan weliswaar bordjes met ‘Mosheuvel niet betreden’, maar het zal niemand verbazen dat velen dit aan hun laars lappen. De recreatiedruk is enorm. Hele gezinnen lopen of rennen over de heuvels en er worden honden losgelaten. In het weekend worden er regelmatig feesten in de schelpengrot gehouden.

Mosheuvels (foto: Hans Adema)De heuvel waarin de schelpengrot zit, begint aan één kant in te storten omdat de mosvegetatie hier inmiddels helemaal vernield is. Zo trof ik er een keer een enorme bende restanten van een feestje aan. Toevallig kwam ik langs het gebouw van de onderhoudsdienst en sprak de mensen er op aan. “Meneer, dit is nog niks”, kreeg ik als antwoord, “Moet u eens zien wat we er na een mooi weekend op maandag aantreffen”.

Het is een goede zaak dat de gebieden vrij toegankelijk zijn. Vroeger waren ze afgesloten voor het publiek. Nu loopt er een prachtige fietsroute doorheen, de Landgoederenroute. Maar de gebieden verdienen meer respect en bescherming dan ze op dit moment krijgen.

Tekst: Hans Adema, Nederlandse Mycologische Vereniging
Foto's: Ans Molenkamp; Hans Adema