wolf

De Wolf in Nederland

19-DEC-2013 - Zaterdagochtend en ik ben op weg naar de Horaloop in Ede om vijf kilometer te gaan hardlopen. Op het terrein van de Wageningen Universiteit (Wageningen UR) waar ik langs fiets zie ik drie jagers lopen. De eerste reactie is een schok en toch ook nog afschuw, er wordt dus gejaagd op het terrein van Wageningen UR. Maar direct daarna denk ik aan het themanummer van het Vakblad Natuur, Bos en Landschap en dan vooral aan het interview met de Koninklijke Nederlandse Jagers Vereniging (KNJV) die daar in staat over de wolf.

Bericht uitgegeven op [publicatiedatum]

Zaterdagochtend en ik ben op weg naar de Horaloop in Ede om vijf kilometer te gaan hardlopen. Op het terrein van de Wageningen Universiteit (Wageningen UR) waar ik langs fiets zie ik drie jagers lopen. De eerste reactie is een schok en toch ook nog afschuw, er wordt dus gejaagd op het terrein van Wageningen UR. Maar direct daarna denk ik aan het themanummer van het Vakblad Natuur, Bos en Landschap en dan vooral aan het interview met de Koninklijke Nederlandse Jagers Vereniging (KNJV) die daar in staat over de wolf.

De KNJV heeft een zeer genuanceerd en goed onderbouwd standpunt over de mogelijke komst van de wolf naar Nederland. Anders dan sommigen misschien zouden verwachten, verwelkomt de jagersvereniging de komst van deze jagende viervoeter en ziet hem net als ecologen als een welkome toevoeging aan onze natuur. Deze toppredator zou tot veel veranderingen kunnen leiden, niet alleen door zijn directe invloed op zijn prooi, maar zelfs op de vegetatie. Zoals onderzoek in Yellowstone Park in de Verenigde Staten liet zien, waar de vegetatie aanzienlijk gevarieerder werd na de introductie van de wolf.

Wolven (foto: Hugh Jansman)

Later als ik mijn wedstrijd door het Edese bos loop kom ik een hond tegen, hij lijkt niet echt meer op een wolf, maar dat geldt niet voor alle honden. Sommige rassen lijken er nog steeds op, maar zolang ik geen ronde oortjes of een fluffie staart recht naar beneden zie hangen, weet ik vrij zeker dat het geen wolf is. Dat ik een wolf tijdens een hardloopwedstrijd tegenkom is overigens uitgesloten, maar ik zou wel sporen kunnen zien, een pootafdruk of een drol. Maar het is een wedstrijd en ik blijf daarvoor niet wachten.

Voorlopig is de wolf er ook nog niet, althans niet zonder auto, en als die er komt dan zal het niet met vele tegelijk zijn. Op termijn is er mogelijk ruimte voor veertig wolven in Nederland en zelfs dan zal ik ze niet zien, zelfs als ik in mijn eentje ga hardlopen ver weg van bebouwing op bijvoorbeeld Planken Wambuis. Daarvoor is de wolf te schuw. Maar overleeft de wolf ons wegennet wel en wat als het eerste schaap wordt gegrepen? Of de wolf Nederland aan kan en of Nederland de wolf aan kan blijft nog onzeker. Pas als hij er is zullen we het weten. Blijft hij een schuw dier of wordt hij toch een cultuurvolger, sneuvelt hij op de snelweg of vindt hij onze ecoducten prachtig? Ik hol nog even door, bereik de finish in een redelijke tijd en mag dan weer terug naar huis.

De jagers schoten niet raak, maar de hond ging er als een speer achteraan. Ik hoop dat de haas het overleeft, het kan zomaar de haas zijn die onder ramen schuilt rond de gebouwen van Alterra en soms tussen fietsen. ‘s Avonds geïnspireerd(?) hazenrug klaar gemaakt, uit Argentinië, gelukkig komt die van heel ver weg en is hij heel anoniem.

Tekst: Wieger Wamelink, Alterra Wageningen UR
Met medewerking van: Fabrice Ottburg, Bert Jansen en Erwin Al, Alterra Wageningen UR
Foto: Hugh Jansman, Alterra Wageningen UR

Meer informatie over de wolf, zie Vakblad Bos Natuur en Landschap 100, themanummer over de Wolf