Vreemde snuiters in het park

Ze zijn op zoek naar de sleedoornpage, een vrij zeldzame dagvlinder. Die is nu niet meer aanwezig, maar de eitjes zijn nu wel te vinden en die geven aan dat deze vlinder zich daar voortplant. Bij de sleedoornpage is dat een goede manier om de verspreiding in beeld te brengen. De vlinder zelf, die in augustus en september vliegt, leeft heel verborgen en het is moeilijk om deze te zien te krijgen. De mannetjes zijn alleen in de toppen van bomen en struiken aanwezig en de vrouwtjes komen maar af en toe naar beneden om nectar te drinken. De eitjes worden in de nazomer afgezet, maar ze blijven de hele winter aanwezig en in de bladloze kale struiken zijn ze het makkelijkst te vinden. De kleine eitjes zijn wit met schubjes en steken goed af tegen het donkere sleedoornhout. Ze zitten vooral in de oksels van zijtakjes op jonge, vitale struikjes.

De sleedoornpage is gespecialiseerd op sleedoorn en andere Prunussoorten, maar komt lang niet overal voor waar sleedoorn staat. Die is, zeker in het stedelijk gebied, heel wijd verbreid. De page zit vooral op overgangen van zandgronden naar klei of veen. Zo wordt hij gevonden langs de rand van het Veluwemassief en de Utrechtse Heuvelrug, maar ook op de overgang van de Drentse zandgronden naar het veengebied in Noordwest-Overijssel. In Steenwijk bijvoorbeeld zit zo’n beetje de grootste populatie van ons land. Hoewel hij ook wel in het buitengebied voorkomt zit hij voornamelijk in stedelijk gebied. De eitjeszoekers zijn dan ook regelmatig aanwezig in stadsparken en groenstroken tussen de huizen. Dat levert nogal eens wantrouwende blikken op en vragen van de wat dapperder buurtbewoners. Daarom is nu een flyer gemaakt waarin meer informatie wordt gegeven over de vlinder, de eitjes en wat die vreemde snuiters in het park aan het doen zijn.

Tekst en foto’s: Kars Veling, De Vlinderstichting
Kaartje: Vlindernet
Flyer: Henk Bosma