Icarusblauw

Bericht uitgebracht door De Vlinderstichting op donderdag 5 juni 2008

Naast het boomblauwtje, dat al vanaf begin april te zien was, is nu ook het icarusblauwtje verschenen. Zitten boomblauwtjes veel in tuinen, icarusblauwtjes zijn echte vlinders van bloemrijke graslanden en bermen.

Icarus was een figuur uit de Griekse mythologie, die met was en veren vleugels maakte en daarmee kon vliegen. Ondanks de waarschuwing van zijn vader was hij overmoedig en vloog te hoog en te dichtbij de zon. De was smolt en de vleugels vielen uit elkaar. Een triest einde. Waarom de naam icarus aan dit blauwtje is gegeven is onbekend, maar ze hebben wel geleerd van dit verhaal, want hoog vliegen, zoals boomblauwtjes veel doen, doen ze inderdaad niet.

Icarusblauwtjes zie je soms met tientallen bij elkaar. Ze vliegen laag bij de grond over de bloemrijke graslanden en bermen waar de planten staan waarop de rupsen zijn gespecialiseerd. Rolklaver en kleine klaver zijn zeer gewild bij de rupsen, maar ook op andere klaverachtigen kunnen ze zitten. Icarusblauwtjes hebben een aantal generaties per jaar. De vlinders die nu vliegen zullen op zoek gaan naar een partner en paren. Uit de eitjes die de komende week afgezet worden zullen de rupsen in juli verpoppen. In augustus kunnen we dan de nieuwe generatie verwachten. In sommige jaren vliegt er dan zelfs nog een derde generatie eind september, begin oktober. Uiteindelijk overwinteren de rupsen. In de loop van april verpoppen deze zodat de nieuwe generatie eind mei weer kan verschijnen.

Wilt u ze ook eens zien ga dan naar bloemrijke plekken, bermen of industrieterreinen. De mannetjes zijn zeer opvallend felblauw en de veel minder opvallende vrouwtjes zijn meestal bruin van kleur. Als ze de vleugels gesloten hebben zien we de fraaie onderkant, met lichtomrande zwarte stippen en fraaie oranje driehoekjes. Het boomblauwtje heeft behalve zilvergrijs en zwart geen kleur op de onderzijde. Zowel het icarusblauwtje als het boomblauwtje blijven de laatste jaren redelijk constant en hebben niet de sterke achteruitgang de we wel bij andere vlinders zien.

Tekst en foto's: Kars Veling, De Vlinderstichting