Natuurjournaal 9 december 2024

Vrijwel alle vleermuizen in Europa zijn insecteneters. In de winter is er nauwelijks iets te eten, dus gaan ze in winterslaap. Vanaf eind oktober tot midden maart zitten ze in hun winterverblijf. Dit zijn vaak gebouwen, (vleermuis)bunkers, ijskelders, forten, mergelgroeves of oude, dikke bomen. Iedere soort stelt zijn eigen eisen, maar de belangrijkste voorwaarde is dat het een plek is met een constante lage temperatuur van vijf tot tien graden Celsius. Ook is een hoge luchtvochtigheid belangrijk. Zo kan de vleermuis de winter doorkomen zonder te bevriezen of uit te drogen. Sommige vleermuizen overwinteren diep en lang en worden weinig wakker. Andere hebben een oppervlakkige winterslaap en zijn in de winter ook nog regelmatig actief. Om te verhuizen, iets te drinken of zelfs om nog wat te eten.

Casarca’s zijn eenden die broeden in Afrika, Zuidoost-Europa, Centraal-Azië en het zuidwesten van China. Ze overwinteren niet bij ons in de buurt, maar trekken naar India en Zuidoost-Azië. Waarnemingen van casarca’s in Nederland waren dan ook eigenlijk altijd ontsnapte vogels uit watervogelcollecties. Tegenwoordig zien we jaarlijks grote groepen casarca’s die uit Midden-Europa naar ons land komen. Qua grootte zit de casarca een beetje tussen een gans en een eend in. Je ziet ze eigenlijk uitsluitend in de buurt van water. Op je gehoor vertrouwen kan ook helpen om een casarca te spotten. Het zijn namelijk luidruchtige vogels, die veel trompetterende en schreeuwende geluiden maken.

Tekst: Ineke Radstaat, Nature Today
Foto's: Bart Vastenhouw, Saxifraga