Natuurjournaal 10 september 2023

Wanneer het vlasbekje bloeit, is ze niet te missen. Dat doet ze namelijk met goed gevulde trossen van grote, lichtgele lipbloemen. Het is een opvallende kleur lichtgeel, die je gelijk herkent. Je kan bloeiende vlasbekjes van juni tot in oktober tegenkomen. Dit jaar is de piek in de bloeitijd net een weekje later dan normaal, je ziet ze vast nog wel ergens staan. Vlasbekje is een plant die goed tegen losgemaakte of verstoorde grond kan. Ze groeit dan ook vaak op gekke plekken zoals op afgegraven grond, braakliggende terreinen, rommelige hoekjes op bedrijventerreinen en kapvlakten. Vlasbekje hoort bij de weegbreefamilie. Dat klinkt onlogisch, maar de leeuwenbekjes met hun grote lipbloemen vallen ook onder deze familie.

In september zijn er altijd nog veel mestkevers te zien. Traag maar vastberaden steken ze bos- en fietspaden over, ze zijn een makkelijke prooi voor vogels of natuurvorsers. Misschien zijn ze wel zo makkelijk te zien omdat hun werk voor dit jaar erop zit. Hun ogenschijnlijk doelloze wandelingen zijn dat dus ook. Aan het begin van de zomer zijn de mannen en vrouwen gezamenlijk bezig geweest om mestballen te maken en die te begraven als voedsel voor de kinderen. Een werkje dat ze ’s nachts uitvoeren. Sommige soorten graven tunnels van bijna een meter diep! Op dit moment hebben de larven zich volgegeten, na de winter komen ze als kevers boven de grond.

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today
Foto’s: Ed Stikvoort, Saxifraga; Ab H. Baas; Saxifraga