Natuurjournaal 23 mei 2024

Vanuit Oost-Afrika vliegt de wielewaal in het voorjaar naar Europa om te broeden. Sommige komen helemaal tot in Nederland - we zitten aan de rand van het verspreidingsgebied van deze kleurrijke vogel - en die zijn hier deze maand aangekomen. Zo knalgeel ze in het vogelboek staan, zo moeilijk zijn ze te ontdekken. Maar de zang is onmiskenbaar en nu het broedseizoen begint vaak te horen. Wielewalen houden zich op in de toppen van hoge bomen waar ze insecten zoeken – populier bijvoorbeeld – en tussen de bladeren zijn ze verrassend moeilijk te zien. Bovendien is de vrouw minder felgeel. Vooral vochtige bossen zijn geliefd, in het oosten van het land maar ook in Flevoland en bij het Lauwersmeer.

Ze komen nu ’s avonds vaak per ongeluk naar binnen gevlogen en botsen met hun lange lijf tegen het raam of lamp: langpootmuggen. Er vliegen nu veel soorten, bijvoorbeeld de algemene zigzagtijger. Ze vliegen ’s avonds en ’s nachts, overdag kom je ze ook tegen tussen de planten. Soms zie je ze dan in copula: tijdens de paring. Man en vrouw langpoot zitten dan met het achterlijf aan elkaar. Een mooie soort die je nu ook kan tegenkomen is de oranje kamlangpoot die een beetje als wesp is vermomd. Langpootmuggen is geen lang leven beschoren als imago (volwassen insect). Veel soorten kunnen niet eens eten! Na de paring en het afzetten van de eieren sterven ze.

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today 
Foto's: B. van der Weerden, Waarneming.nl; Robert Post, Waarneming.nl