Natuurjournaal 30 juni 2025

Wat is het leuk als je op een warme, zonnige dag de kolibrievlinder in je tuin voor een bloem ziet zweven! Hij zit nooit stil, dus het is lastig hem te fotograferen. Deze trekvlinder overwintert in Zuid-Europa en komt pas in het voorjaar naar Nederland. Al lijkt daar verandering in te komen, er zijn steeds meer kolibrievlinders die het erop wagen en proberen hier te overwinteren. Tot zo’n twintig jaar geleden waren ze niet zo talrijk, het keerpunt was het hele warme en droge jaar 2003. Vanaf dat jaar zien we dat er jaarlijks duidelijk meer kolibrievlinders aanwezig zijn. Ook in de droge zomer van 2018 werden er veel gezien: kolibrievlinders houden van warmte en hebben geen last van droogte.

Er zijn verschillende soorten teunisbloemen, maar vooral de grote teunisbloem valt nu op. De forse planten met hun felgele bloemen zijn gemakkelijk te herkennen. De bloemen staan in trossen boven aan de stengels. Een individuele bloem bloeit slechts 24 uur en verwelkt daarna. De bloemen openen zich 's avonds tijdens de schemering en geuren dan sterk. Ze worden door nachtvlinders bezocht en bestoven, maar ook bijen komen op de nectar en de geur af en zorgen voor de bestuiving. De grote teunisbloem houdt van zandige en open bodems, het liefst met een beetje kalk erin. Ook op stenige grond kan hij prima groeien. Je ziet ze ook op taluds van wegen, waar ze tijdens de bloei met hun felgele bloemen veel te zien zijn – soms tot laat in de herfst.

Dit was mijn laatste natuurjournaal. De afgelopen tijd heb ik ze met veel plezier geschreven. Ik draag het stokje over aan Karen Bosma.

Tekst: Ineke Radstaat, Nature Today
Beeld: Henk Bosma, Saxifraga; Kars Veling, De Vlinderstichting