Soorten

Soorten

Wereldwijd zijn er zo’n 3.000 soorten muggen. Volgens het Centrum voor Monitoring van Vectoren (CMV, onderdeel van de NVWA) telt ons land bijna 40 soorten (35 inheemse en 4 exotische). Biologen groeperen deze muggen in een aantal zogenaamde geslachten, zoals bijvoorbeeld de malariamuggen (Anopheles geslacht), huissteekmuggen (Culex geslacht),  moerassteekmuggen (Aedes geslacht) en plantenboorsteekmuggen (Coquilettidia geslacht). Zoals de naam al doet vermoeden, zijn huissteekmuggen het meest in en rond huis te vinden en veroorzaken ze veel overlast.

(a) malariamuggen (Anopheles geslacht), (b) huissteekmuggen (Culex geslacht) en (c) moerassteekmuggen (Aedes geslacht) (a) malariamuggen (Anopheles geslacht), (b) huissteekmuggen (Culex geslacht) en (c) moerassteekmuggen (Aedes geslacht) (Bron: Hans Smid)

Levenscyclus

Een volwassen vrouwtje legt haar eitjes op het wateroppervlak. Dat kan in een sloot, in plassen in de uiterwaarden, in een vijver of in de regenton zijn. Elke soort heeft zo haar eigen voorkeur. Het aantal eitjes dat gelegd wordt, is van soort tot soort erg verschillend en kan tot wel 300 per keer oplopen. Na een aantal dagen kruipen de larfjes uit het ei. Deze larfjes voeden zich met algen, microben en andere stoffen in het water. Na vier vervellingen, wordt de larf een pop. Afhankelijk van de temperatuur, duurt dit enkele dagen tot enkele weken. Vervolgens barst het huidje van de pop open en kruipt het volwassen mannetje of vrouwtje op het wateroppervlak. Als de vleugels gedroogd zijn en het bloed van de mug in alle aderen stroomt, vliegt de mug weg.

Op zoek naar bloed

Na de paring met een mannetje, gaat het vrouwtje op zoek naar bloed. De eiwitten uit het bloed gebruikt ze om haar eitjes te ontwikkelen. Het zijn dus alleen de vrouwtjesmuggen die bijten. De mannetjes kunnen overleven op nectar en plantensappen. Elk vrouwtje heeft zo haar eigen voorkeur. Sommige bijten liever een koe, sommige een schaap en andere houden het het liefst bij een beetje bloed van vogels. De muggensoorten die mensen op hun menu hebben staan, vinden ons door middel van het door onszelf uitgestippelde geurspoor. Het koolstofdioxide dat we uitademen en allerlei zweetluchtjes die we uitstoten in combinatie met de warmte van ons lichaam maakt veel mensen onweerstaanbaar.