Het tellen van grijze zeehondenpups zit erop

Het is redelijk weer en dankzij de voorbereidingen van de vorige dag gaat het opruimen van het huisje voorspoedig. Voorzichtig zigzaggen we met alle spullen tussen de zeehonden door om via het strand uiteindelijk wadend naar de rubberboot te komen. We hebben gelukkig veel minder bagage, een groot deel van het eten (en snoepgoed) hebben we op. En omdat volgende week er andere gasten komen, kunnen we een deel achterlaten. Ook hoeven we niet de veertig liter drinkwater mee te zeulen.

Aan boord van de Phoca treffen we naast Bert, Bouke en Theo nu ook Niels die we lang niet hadden gezien! Na een fijne reis terug naar Harlingen boffen we (weer): omdat het water nogal hoog is, kunnen we direct aan de kade worden afgezet waar we met de auto bij kunnen. Dat scheelt weer een boel sjouwerk.

Nadat we de spullen op kantoor hebben afgezet, pakken we de veerboot naar Texel, anticiperend op een wellicht noodzakelijke douche. Bij aankomst kijken we nog een keer uit het raam van het schip. Wat schetst onze verbazing: een mooie dikke grijze zeehondenpup op de pier van de veerhaven! Het hoge water heeft blijkbaar niet alleen op Griend huisgehouden. Een aantal pups die geboren zijn op de lagergelegen ligplaatsen, waardonder de Razende bol bij Texel, zijn waarschijnlijk in zee gespoeld. Gelukkig vinden de moeder-pup paren vaak wel een nieuwe ligplaats. Op Texel worden verschillende pups langs de kust gesignaleerd. Zo ook op Vlieland en Terschelling, blijkt uit de nieuwsberichten.

Meer informatie

• Lees ook de blogs terug over de eerste dag, de tweede dag en de derde dag van het zeehonden tellen.
• Meer informatie over zeehonden: WUR Dossier Zeehonden.

Tekst: Sophie Brasseur, Geert Aarts, Janneke Ransijn en Jessica Schop, Wageningen Marine Research
Foto's: Janneke Ransijn (leadfoto: afscheid van Griend); Geert Aarts; Wageningen Marine Research