Glasaaltellers gezocht voor jaarlijkse monitoring van de bedreigde paling
RAVONElk voorjaar trekken jonge, doorzichtige glasalen vanuit zee onze binnenwateren in, met een piek in april. Dit markeert het einde van een indrukwekkende reis van 6.000 kilometer, die begint in de Sargassozee en eindigt aan de Nederlandse kust. Sinds de jaren zestig en zeventig is de intrek van glasaal in de Noordzeeregio gedaald tot slechts ongeveer 1 procent van het niveau van toen.
Europese wetenschappers van de International Council for the Exploration of the Sea (ICES) hebben onlangs geadviseerd om, net als vorig jaar, in heel Europa geen paling meer te vangen, in geen enkel levensstadium. Ook pleit de organisatie ervoor om alle door de mens veroorzaakte palingsterfte tot nul te reduceren en het leefgebied te herstellen.
Om de paling te beschermen, is onderzoek naar migratieknelpunten essentieel. Monitoring van de glasaal vormt daarbij een belangrijke stap.
Kruisnetten langs de kust
Op tientallen locaties langs de Nederlandse kust worden glasalen geteld met kruisnetten. Deze monitoring, uitgevoerd door vrijwilligers, vindt plaats bij obstakels op de migratieroute, zoals gemalen en sluizen. Dit maakt inzichtelijk waar de grootste migratieknelpunten liggen, niet alleen voor de glasaal maar ook voor andere soorten, zoals de driedoornige stekelbaars.
Op basis van deze gegevens kunnen waterbeheerders maatregelen nemen om migratieroutes te verbeteren. Daarnaast helpen de data om trends te volgen en vast te stellen of de palingpopulatie zich herstelt of verder achteruitgaat.
Doe je mee?
Wil jij je inzetten voor het behoud van de paling en zien om welke locaties het gaat? Je bent van harte welkom om samen met andere vrijwilligers deel te nemen aan de monitoring! Wij zorgen voor het benodigde materiaal en duidelijke instructies. Kijk op de website van RAVON voor meer informatie en om je aan te melden.
Tekst: Sanne Ploegaert, Martijn Schiphouwer, Maurice Kooiman en Jeroen van Riet, RAVON
Beeld: Jan Baks (leadfoto: glasaal); Arthur de Bruin