Het wetenschappelijk advies over de Europese paling, aangevraagd door de Europese Commissie, het Verenigd Koninkrijk en Noorwegen, stelt duidelijk dat geen enkele vangst als duurzaam kan worden beschouwd. De “nulvangst” geldt ook voor glasalen (jonge palingen) die worden gebruikt voor uitzet (restocking) en voor aquacultuur. Daarnaast benadrukt ICES de noodzaak om alle andere door de mens veroorzaakte sterfte te beperken tot nul, en zowel de hoeveelheid als de kwaliteit van palinghabitats te herstellen.
Paling kritiek bedreigde diersoort
De Europese paling (Anguilla anguilla) staat sinds 2008 op de lijst van Critically Endangered species van de IUCN en is opgenomen op de Europese Rode Lijst van zoetwatervissen. De soort staat tevens vermeld in Appendix II van zowel de Convention on Migratory Species (CMS) als de Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES) sinds 2007.
Ondanks de dringende noodzaak tot bescherming en herstel wordt de Europese paling nog steeds bevist in het grootste deel van haar natuurlijke verspreidingsgebied. In het afgelopen decennium bleven de gerapporteerde commerciële vangsten van volwassen palingen boven de 2.000 ton per jaar. Volgens ICES blijven verschillende landen jaarlijks meer dan 100 ton melden. De gerapporteerde vangsten van glasalen liggen nog steeds boven de 55 ton. Waar gegevens beschikbaar zijn, laten sportvisvangsten vergelijkbare aantallen zien als de commerciële visserij – allemaal in strijd met het wetenschappelijk advies. Alleen Ierland, Slovenië, Malta en Noorwegen hebben de palingvisserij volledig gesloten.
Binnen de EU wordt het beheer voornamelijk geregeld via Council Regulation (EC) No 1100/2007, die maatregelen vaststelt voor het herstel van het bestand van de Europese paling. Uit het recente EU Special Request Advice van ICES – waarin de nationale voortgangsrapportages over palingbeheerplannen zijn geëvalueerd – blijkt dat de aantallen en de sterftecijfers nog ver onder respectievelijk boven de EU-doelstellingen liggen. Er is bovendien geen bewijs voor een toename van het aantal palingen dat terugkeert naar de Sargassozee om te paaien. De door de mens veroorzaakte sterfte blijft hoog.
Geen duurzame paling
Hoewel er binnen en buiten de EU maatregelen zijn genomen om het herstel van de paling te bevorderen, zijn deze nog steeds onvoldoende. Bovendien geeft het ICES aan dat het wetenschappelijk niet verantwoord is om glasalen uit te zetten voor herstel. Daarom is ook het idee dat de consumptie van paling zou bijdragen aan herstel via een afdracht voor glasaaluitzet, geen houdbaar standpunt. Wie de paling wil redden, kan hem het beste niet opeten.
Tekst: Goodfish & RAVON
Beeld: Jelger Herder, RAVON (leadfoto: Europese paling); ICES; Arthur de Bruin