bonte daguil vierkant

Zeer zeldzame bonte daguil in Groningen

De Vlinderstichting
25-SEP-2014 - Afgelopen week is er een bonte daguil gezien in Groningen, deze zeer zeldzame trekvlinder is nog maar 7 keer in ons land aangetroffen, met name in de veertiger jaren van de vorige eeuw.

Bericht uitgegeven door De Vlinderstichting [land] op [publicatiedatum]

Afgelopen week is er een bonte daguil gezien in Groningen, deze zeer zeldzame trekvlinder is nog maar 7 keer in ons land aangetroffen, met name in de vijftiger jaren van de vorige eeuw.

De bonte daguil is een trekvlinder uit Zuid-Europa die na dertig jaar afwezigheid (hij was gemeld uit 1958, 1955, 1954, 1953 en 1945) in 1995 werd waargenomen in Twello (Gelderland) en nu dus opnieuw is gezien in Groningen. Dit is direct de meest noordelijke vondst van deze vlinder die niet in staat is hier de winter te overleven.

De bonte daguil uit Groningen (foto: Elzo Jager)

Elzo Jager, de waarnemer, was nachtvlinders aan het lokken met een lichtinstallatie. Hij vertelt over de waarneming: “Het viel trouwens nog niet mee om hem te pakken te krijgen: ik zat eigenlijk te wachten op de eerste herfstuilen toen ik opeens een uil om de lamp had vliegen die opviel door z’n bonte uiterlijk. Ik zag gelijk dat ik deze nog niet eerder op het laken had gehad en was heel blij met een nieuwe tuinsoort. Hij wilde echter niet gaan zitten, dus ik met een potje achter hem aan, twee keer rond de tafel, het hele terras over totdat ie in de oleander dook. Ik dacht even dat ik hem kwijt was maar bleef doorzoeken, het was tenslotte een nieuwe tuinsoort”.

Hij vond hem gelukkig terug en kon er niets anders van maken dan een bonte daguil, maar realiseerde zich ook de zeldzaamheid van de vlinder. Hij zette de melding, met een foto, op Waarneming.nl en verwachtte dat hij door experts zou worden verbeterd, maar al gauw bleek dat het inderdaad een bonte daguil betrof.  Elzo: “Pas toen er een uur later opeens een mij onbekende man achter het huis stond met de vraag of hij “hem even mocht zien” durfde ik er in te geloven”.

Tekst: Kars Veling, De Vlinderstichting
Foto: Elzo Jager