Natuurjournaal 21 juni 2025

Torenkruid is inheems in Europa, Noord-Amerika, westelijk Azië en delen van Afrika. De bloemen staan in dichte trossen, zijn geelachtig wit en klein. Je herkent de plant vooral aan de typische rechtopstaande stengel met dicht tegen de hoofdas aangedrukte lange hauwen. Tijdens de bloei heeft torenkruid een blauwgroen, berijpt uiterlijk door een waslaag. Na de bloei staat hij nog lang fier overeind – als een toren. De plant kan tot ruim een meter hoog worden en voelt zich thuis op droge, zandige bodem. In Nederland en België komt torenkruid voor in de stroomgebieden van de grotere rivieren en in Zuid-Limburg.

Ook torenvalken houden van hoogte. Van oorsprong bewonen ze rotsrichels en -spleten, maar in het verleden had bijna elke kerktoren wel een torenvalk. Dat kan niet meer, want torens worden nu vaak afgedicht om bewoning door duiven te voorkomen. Daarom gebruiken torenvalken tegenwoordig oude kraaiennesten, boomholtes of nissen in hoge gebouwen om te broeden. En ook in nestkasten heb je goede kans om ze te zien. Inmiddels zijn de jonge torenvalken groot en kunnen ze goed vliegen. Regelmatig keren ze nog terug naar hun nest om te slapen.

Tekst: Ineke Radstaat, Nature Today
Beeld: Ed Stikvoort, Saxifraga; Martin Mollet, Saxifraga