Sint-Janskruid

Hypericum perforatum, Sint Janskruid, Sint-Janskruid (Bron: Saxifraga-Rutger Barendse_

Hypericum perforatum

Deze soort groeit op droge grasgrond, langs spoorwegen en wegen door heel Europa, behalve in het noordelijkste deel, waar hij vervangen wordt door de op hem lijkende kantige hertshooi, die vierkante stengels heeft. Stint-Janskruid vormt een kolonie van veel rechtopstaande ronde stengels, die uit een zich ondergronds verspreidend wortelsysteem groeien. Aan de stengels groeien veel tegenoverstaande steelloze bladen. Uit de bladoksels groeien de gele bloemtrossen. Het meest karakteristieke van deze bloemen zijn de vele gele meeldraden. Bladranden, kelkbladen, kroonbladen en bloemstelen zijn bedekt met zwarte punten. Planten worden 50 tot 150 cm hoog en bloeien van juni tot en met augustus.  De plant wordt in de kruidengeneeskunde gebruikt als een slaap- of kalmeringsmiddel.

Voor De Natuurkalender nemen we waar:

  • Eerste bloei

Informatie uit: Wilde bloemen, uitgegeven en bewerkt door Pamela Bristow, naar een tekst van Zdenka Podhajska.

Waarnemingen voor deze soort