Natuurjournaal 3 augustus 2025

Tijdens een ommetje op een zonnige dag is het concert van sprinkhanen niet te missen. Wandel langs wat ruig grasland of struikgewas en je hoort verschillende soorten door elkaar. Het is lastig ze op gehoor uit elkaar te houden, een app zoals voor vogelgeluiden is er helaas (nog) niet. De kans is wel groot dat er een krasser tussen zit, een van de meest algemeen voorkomende soorten sprinkhanen in ons land. Krassers zijn er in verschillende uitvoeringen, zoals bruin, groen, geel of rood. Ze behoren tot de echte veldsprinkhanen binnen de onderorde van de kortsprieten (Caelifera): ze hebben korte antennen. Vergelijk ze eens met grote groene sabelsprinkhanen, die nu ook algemeen te horen en te zien zijn. Die hebben lange antennen en behoren dan ook tot een andere onderorde (Ensifera).

Wat maakt grote kattenstaart er iedere zomer weer een vrolijke boel van. De bloemaren met paarse bloemen steken overal bovenuit en sieren slootkanten en nat grasland. Door de diepe penwortel handhaaft grote kattenstaart zich in drassig gebied. In drogere grond blijft de plant kleiner. Kijk bij een aantal verschillende planten eens in een paar bloemen en je ontdekt een bouwkundige strategie om zelfbestuiving binnen een bloem te voorkomen, een mechanisme dat tristylie wordt genoemd. De lengte van de twee kransen van meeldraden en de stijl of stamper kan per plant variëren: bloemen met lange meeldraden hebben korte stijlen, bloemen met korte meeldraden hebben lange stijlen. In een bloem met een middellange stijl is de ene krans meeldraden korter en de andere langer dan de stijl. Purrr-fect!

Tekst: Karen Bosma, Nature Today
Beeld: Tom Heijnen, Saxifraga; Staatsbosbeheer