De buxusmot is er nog steeds

De buxusmot is een heel fraaie nachtvlinder. De normale vorm is wit, met een prachtige parelmoerglans en een vage blauwtint. De rand is donker gekleurd. Er is ook een bruine vorm, maar die komt veel minder voor dan de wit met zwarte. Hoewel dus wel heel mooi is de buxusmot toch niet erg geliefd. Zeker liefhebbers van buxus hebben een bloedhekel aan de vlinder, of eigenlijk vooral aan de rups. De rupsen zitten vaak met veel bij elkaar en eten buxusstruiken in een mum van tijd helemaal kaal. In de topjaren tussen 2015 en 2023 was de buxusmot in zeer grote aantallen aanwezig. Toen was ook de meeste schade aan buxus. De laatste jaren zijn de aantallen minder groot, maar nog steeds komt de soort wijd verbreid door ons land voor. Wat de oorzaak is van het iets mindere voorkomen is niet bekend.

De vlinder is een exoot en hoort thuis in oostelijk Azië waar ook de natuurlijke vijanden volop aanwezig zijn. Het is normaal dat een soort die ergens nieuw verschijnt schade toebrengt, maar als het goed is zullen er natuurlijke vijanden komen die regulerend optreden. Ook hier zien we dit fenomeen. Zo zijn er al kauwen en eksters gezien die een feestmaal hadden in een buxushaag en ook koolmezen hebben de rupsen en poppen ontdekt. Door deze vijanden zal een soort niet verdwijnen, maar wel kunnen de aantallen lager zijn en is er dus minder overlast en schade.

Het aantal buxusmotten dat dit jaar en vorig jaar (2024) werd geteld is lager dan in de voorgaande periode. Toch zien we op het kaartje dat de buxusmot nog steeds in het hele land aanwezig is en ook in 2025 (de rode stipjes) nog verspreid is waargenomen, al zijn er ook flinke plekken zonder waarnemingen.

Tekst: Kars Veling, De Vlinderstichting
Beeld: Kars Veling, De Vlinderstichting; NDFF