Brandts vleermuis,  GNU Free Documentation License

Brandts vleermuis gevonden op Eerde

16-NOV-2009 - In de voormalige grafkelder van landgoed Eerde ontdekten twee medewerkers van Natuurmonumenten op vrijdag 30 oktober de zeldzame brandts vleermuis. Dit is de eerste overwinterende brandts vleermuis op Eerde. Vleermuisspecialist Daniel Tuitert van de zoogdiervereniging heeft de bijzondere vondst inmiddels bevestigd. Natuurmonumenten wil de grafkelder graag toegankelijker maken voor vleermuizen, wat ook de reden was voor het bezoek eraan.

Bericht uitgegeven op maandag 16 november 2009

In de voormalige grafkelder van landgoed Eerde ontdekten twee medewerkers van Natuurmonumenten op vrijdag 30 oktober de zeldzame brandts vleermuis. Dit is de eerste overwinterende brandts vleermuis op Eerde. Vleermuisspecialist Daniel Tuitert van de zoogdiervereniging heeft de bijzondere vondst inmiddels bevestigd. Natuurmonumenten wil de grafkelder graag toegankelijker maken voor vleermuizen, wat ook de reden was voor het bezoek eraan.

Landgoed Eerde
Natuurmonumenten is trots op het feit dat Landgoed Eerde bekend staat als zeer goed vleermuizengebied. Vooral het afwisselende landgoedkarakter met bossen, water en open plekken zorgt voor een ideaal leefgebied. Zo werd in 2003 de zeer zeldzame bechsteins vleermuis gesignaleerd.

Reden genoeg dus voor extra inspanningen voor deze mysterieuze nachtdieren. De aanvraag om in aanmerking te komen voor subsidie in het kader van het Leefgebiedenplan ligt inmiddels bij Provincie Overijssel. Het project is onderdeel van het tien jaar durende herstel- en ontwikkelprogramma op Eerde.

Brandts vleermuis
De brandts vleermuis is vaak te vinden in gebouwen in een parkachtig landschap, vlakbij water. Hij jaagt veelal op open plekken in het bos of boven het water. Op het menu staan kleine insecten. Meestal vliegt de brandts vleermuis een kwartier na zonsondergang uit. Het jachtgebied is maximaal 3 vierkante kilometer groot.

Op geluid zijn deze vleermuizen lastig te herkennen, want de frequentie van 30 à 75 KHZ is bijna gelijk met die van de water- en baardvleermuis. Bovendien ligt deze frequentie buiten het menselijk gehoorbereik en is dus alleen waar te nemen met een speciaal apparaat, de batdetector.

Bron: Natuurmonumenten
Foto: A.V. Borissenko, GNU Free Documentation License