Op zoek naar otterpoep

Soms is het overduidelijk, dan weer een beetje stiekem. Zoals die plekken waar je vanaf Google Maps al kunt zien waar de afstand tussen bijvoorbeeld een sloot en een vijver het smalst is. Zie jij, tussen je oogharen door, subtiel een wissel lopen? Dan maak je kans bij de molshoop, of dat bij elkaar gekrabte hoopje groen. Tja, en dan zo’n bruggetje of overhangende betonrand, in gedachten zie je ze al rollebollen in een zandbad. Een nadere blik laat kuilen zien en bij elkaar gekrabde hoopjes. Ligt er dan ook nog een scheve baksteen of een aangespoeld stuk hout? Dan is het vaak bingo.

Hoe beter nieuwe vrijwilligers worden geïnformeerd over ottersporen, hoe betrouwbaarder de waarnemingen. Na al die jaren verwondert het nog steeds hoe betrouwbaar sommige otters zich gedragen. En na al die jaren blijft het geweldig het moment mee te maken dat die nieuwe otterspeurder het ook ziet.

Ottershitdag

Naast dat menig vrijwilliger voor het NEM Verspreidingsonderzoek Otter ieder jaar tussen oktober en april zijn of haar ‘eigen’ gebied besnuffelt, hebben we in Drenthe en Groningen ook een aantal 'ottershitdagen' georganiseerd. Met gelijkgestemden ga je dan letterlijk je neus achterna. De combinatie van ervaren speurders en beginners blijkt steeds weer een gulden greep. We starten zo'n dag met taart en spraints – altijd even alert blijven welk schoteltje je waar voor gebruikt – en vervolgens wordt er een appgroep aangemaakt. Nog niet gemonitorde gebieden in die regio worden verdeeld en in groepjes gaan de speurders op pad. De appgroep is, vanaf het moment dat iedere teller begint te lopen, de verbindende factor.

We zoeken shit, we vinden shit, we twijfelen over dat ene drabje shit, we overleggen, we ruiken (bij twijfel geen otter), we verwonderen, we genieten en zoeken ondersteunend bewijs. Is hier een otter actief? Dan vinden we vast nog een tweede spoor ... Al die locaties met coördinaten of Google Maps-markeringen vullen de appgroep. Meestal vergezeld van 'shitfoto’s', oftewel die karakteristieke otterspraints op soms hilarische kiekjes van de vinders.

‘s Avonds thuis is het nagenieten. Al scrollend door de appberichten worden de waarnemingen direct in het Otterportaal ingevoerd. En dan ineens dat besef: seizoen 2024-2025, bezoek 1 maart 2025, waarnemingen: 10.000. Wauw! Het monitoringswerk blijft onverminderd belangrijk. 

Meer informatie

• Dit artikel is afkomstig uit de nieuwste editie van de Telganger. Deze nieuwsbrief verschijnt twee keer per jaar en geeft per meetprogramma een update van laatste resultaten en/of ontwikkelingen. 
• Meld je aan om nieuwe Telgangers per e-mail te ontvangen en download eerder verschenen Telgangers.

Tekst: Cindy de Jonge-Stegink, werkgroep CaLutra, de Zoogdiervereniging
Beeld: Mark Zekhuis, Saxifraga; Cindy de Jonge-Stegink, de Zoogdiervereniging