Natuurjournaal 27 december 2025

De slakkenaaskever is familie van de aaskevers. Slakkenaaskevers komen algemeen voor in Nederland, maar leven een verborgen leven. Ze zijn te vinden in vochtige bossen en andere bosrijke gebieden. Dit zal de tuinliefhebbers die geplaagd worden door slakkenvraat als muziek in de oren klinken: ondanks de naam 'aaskever', eet deze soort niet alleen aas, maar jaagt hij voornamelijk op huisjesslakken. Hij steekt zijn smalle kop in het slakkenhuisje en injecteert gif om de slak te doden. Daarna trekt hij de slak uit het huisje en eet hem op. Geen knoflook nodig. Ze zijn vooral nachtactief en daarom moeilijk te vinden. Draai eens wat rottende boomstammen in een bos om en wellicht verras je er een paar.

De merel is zo algemeen in onze omgeving en zo aan mensen gewend, dat je bijna zou vergeten dat het van nature een schuwe bosbewoner is. Merels zijn niet kieskeurig wat voedsel betreft en dat is dan ook een van de redenen voor hun succesvolle uitbreiding in meerdere omgevingen: ze kunnen zich goed aanpassen. Hun lievelingsvoedsel bestaat toch wel uit regenwormen en slakken. Regenwormen horen ze onder de grond kruipen, zo fantastisch is hun gehoor. Je kan dit zelf observeren: een merel hipt een stukje, staat dan even stil en luistert aandachtig, het kopje iets schuin, bedacht op geluid en de kleinste beweging. Ook slakken, meestal huisjesslakken, zijn hun leven niet zeker als er een merel in de buurt is. Hebben ze een slak gevonden, dan schudden merels het weke lijf uit het huisje en vegen na de maaltijd het slakkenslijm van hun snavel.

Tekst: Karen Bosma, Nature Today
Beeld: Mike Hirschler, IVN Deventer; Mark Zekhuis, Saxifraga