Meer zeldzame amfibieën op Kampina door poelen

Bericht uitgegeven op donderdag 3 december 2009

Op de graslanden van de vroegere landbouwenclave Balsvoort in natuurgebied Kampina heeft Natuurmonumenten de afgelopen periode vijf poelen gegraven. Het leefgebied van verschillende amfibieën is hiermee aanzienlijk vergroot.

Poelen als stapstenen voor amfibieën

	Kamsalamander mannetje

Op Kampina leven negen soorten amfibieën, waaronder bijzondere soorten zoals de kamsalamander, heikikker en de vinpootsalamander. Op dit moment zijn de meeste amfibieën in winterrust en hebben ze de beschutting van het omliggende bos gezocht, diep weggekropen in de strooisellaag. Voor hun voortplanting zijn ze afhankelijk van water en vroeg in het voorjaar trekken ze massaal naar de bestaande vennen en poelen. Deze vormen een belangrijk onderdeel van hun leefgebied, maar ze liggen te ver van elkaar, wat uitwisseling met soortgenoten uit andere populaties erg moeilijk maakt. Met de aanleg van vijf poelen creëert Natuurmonumenten als het ware een soort stapstenen, die de afstand tussen de verschillende populaties amfibieën beter overbrugbaar maakt. Het project is mogelijk gemaakt met volledige subsidie van de provincie Noord-Brabant.

Geïsoleerde leefgebieden
De geïsoleerde leefgebieden zijn nu verbonden en maken onderdeel uit van een groter geheel. Er kunnen genen worden uitgewisseld en dat houdt de soort sterk en gezond. De toekomst voor amfibieën ziet er op Kampina een stuk rooskleuriger uit, maar ook veel libellensoorten, zoals de glassnijder, de heidelibel en de bruine winterjuffer krijgen er een groter leefgebied bij en zullen hiervan profiteren.

Natura 2000
Kampina is aangewezen als Natura 2000 gebied en behoort daarmee tot het netwerk van beschermde natuurgebieden in Europa. Dit netwerk moet er voor zorgen dat de soortenrijkdom aan dieren en planten niet verder achteruit gaat. Door leefgebieden te herstellen, te vergroten en te verbinden wordt die achteruitgang voorkomen. Deze vijf poelen dragen hieraan bij en in de toekomst zullen er nog meer volgen.

Bron: Natuurmonumenten
Foto's: Arnold van Rijsewijk