Een typische tekenstek: een bosachtige omgeving met hoog gras. Het wandelpad brengt de mens in contact met de teek, in dit geval een volwassen mannetje en een volwassen vrouwtje van de schapenteek (Ixodes ricinus) in hinderlaag (foto: Fedor Gassner)

Miljoen beten per jaar, maar hoe gaat dat precies?

De Natuurkalender
28-JUN-2012 - Ook deze zomer wachten miljoenen teken in het groen onze recreërende blote benen met smart op. Een nieuwe voorlichtingsfilm brengt in beeld hoe de teek op ons overstapt. Ken de teek, doe de tekencontrole en verwijder teken direct.

Bericht uitgegeven door het RIVM [land] op [publicatiedatum]

Ook deze zomer wachten miljoenen teken in het groen onze recreërende blote benen met smart op. Een nieuwe voorlichtingsfilm brengt in beeld hoe de teek op ons overstapt. Ken de teek, doe de tekencontrole en verwijder teken direct.

Het zal u niet ontgaan zijn: het is weer volop tekenseizoen. Daarbij liggen verspreid over de Nederlandse bossen miljoenen teken (Ixodes ricinus) in hinderlaag om hun slag te slaan. Deze teken zijn het meest gebaat bij een bloedmaal op een wild dier zoals knaagdieren, vogels en hoefdieren. Maar met wat pech staan ook wij mensen of onze huisdieren op het menu, wij worden vooral door de kleine platte zwarte nimfjes gebeten. Dat gaat niet zomaar: daar moeten we zelf toch wat moeite voor doen.

Een typische tekenstek: een bosachtige omgeving met hoog gras. Het wandelpad brengt de mens in contact met de teek, in dit geval een volwassen mannetje en een volwassen vrouwtje van de schapenteek (Ixodes ricinus) in hinderlaag (foto: Fedor Gassner)

De teek komt namelijk niet op ons af springen of vliegen en laat zich zelden uit een boom vallen. De meeste teken komen van onderen, waar ze in hinderlaag zitten in de ondergroei. Ze kruipen vanuit hun schuilplaats tussen dode bladeren, mos en humusrijke grond een stukje omhoog in de vegetatie. Daar wachten ze geduldig totdat een passant tegen ze aanloopt zodat ze zich vast kunnen grijpen, om vervolgens over het lichaam naar een geschikte bijtplek te lopen.

De klauwtjes op het uiteinde van iedere tekenpoot worden door de teek gebruikt om te klimmen en zich vast te grijpen aan een passerende bloedmaaltijd (foto: Adriaan van Aelst)

Dat wachten kan soms wel een jaar duren, waarbij de teek niets eet of drinkt. Het is voor de teek dus er op of er onder; die ene kans mag hij niet missen. Daarvoor is de teek dan ook uitgerust met geavanceerde grijpklauwtjes op alle pootjes. Daarmee hengelen ze naar de passant en grijpen zich effectief vast. Met die klauwtjes lopen ze zelfs probleemloos tegen glas op.

In de nieuwe voorlichtingsfilm van het RIVM kunt u mooi van zeer dichtbij zien hoe die overstap precies gaat. Ook is de leefomgeving van de teek in beeld gebracht. Zo maakt u van dichtbij kennis met de teek, zodat u met vertrouwen een tekencontrole uit kunt voeren na een bezoek aan het groen. Verder is te zien hoe een teek het beste uit de huid getrokken kan worden, en wat u het beste kunt doen na een tekenbeet.

Om dit object in te laden dien je marketing-cookies te accepteren.
.

Bekijk ook de andere voorlichtingsmaterialen op de RIVM website en speel het spel Teekcontrol. Geef uw tekenbeet of rode ring ná een tekenbeet ook door op Tekenradar.nl.

Tekst: Fedor Gassner, RIVM
Foto’s: Fedor Gassner, RIVM; Adriaan van Aelst, Wageningen University
Film: RIVM