Natuurjournaal 25 juni 2023

Het groot dikkopje is verpopt; op ruigere graslanden en heidegebieden kun je dit vlindertje weer tegenkomen. Op geschikte plekken kunnen er heel veel vliegen, tot wel honderd per hectare. De mannetjes verdelen hun dag tussen ’s ochtends patrouillevluchten maken en ‘s middags hun territorium verdedigen. De beste plekken zijn aan bosranden, waar zowel grassen staan (de waardplant voor de rups) als bramen en distels waar de vlinders nectar drinken. Als het tot een gevecht komt om de beste plek vliegen de vlinders razendsnel om elkaar heen. Maar veel liever heeft het vlindertje dat er een vrouwtje langs vliegt, dat hij met een baltsvlucht verleidt voordat ze in de bosjes belanden.

In natte heidegebieden, veenmoerassen, natte graslanden en duinvalleien begint nu een van de meest aparte planten van ons land te bloeien. Ronde zonnedauw is een van de weinige vleesetende planten. Uit de rozetten met kleverige, ronde blaadjes steekt nu een bloemstengel met een schicht van witte bloemetjes. Op de bladeren staan rode klierharen waarin vliegen blijven plakken. Als er eentje vastzit, buigen steeds meer klierharen naar de vlieg toe om hem te verteren met enzymrijke sappen. Door de extra voedingsstoffen kunnen zonnedauwen op plekken groeien die arm zijn aan mineralen, zoals vennen en veengebieden.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: Arthur van Dijk, Saxifraga; Ed Stikvoort, Saxifraga