Natuurjournaal 19 mei 2025

Vorige week kwamen de kerkuilen uit hun ei. Dat betekent dat het mannetje kerkuil stevig aan de bak moet, want het is een hele opgave om alle snaveltjes te voeden. Snavels vol muizen worden naar het nest gebracht, zo’n 98 procent van het dieet bestaat daaruit. Bij gebrek aan muizen vangen ze ook wel (jonge) vogels, kikkers of insecten. Een kerkuil is gemaakt om te jagen. In de vlucht maakt deze uil geen enkel geluid, en dat is essentieel om prooien te kunnen vangen. Zo stil als ze kunnen vliegen, zo hard kunnen ze schreeuwen. De hese roep van de kerkuil in combinatie met zijn lichte kleur, maakt dat ze soms behoorlijk spookachtig kunnen overkomen.

De kans om zonnende hazelwormen langs fietspaden en open plekken aan te treffen, is nu best groot. De vrouwtjes zonnen vaak in mei om de ontwikkeling van de embryo’s in de buik te versnellen. Deze embryo’s zitten in een ei, maar ontwikkelen zich volledig in het lichaam van de moeder. De jongen komen levend ter wereld, meestal rond juli of augustus. De hazelworm wordt vaak aangezien voor een slang, maar is toch echt een pootloze hagedis! De gewoonte om vaak zijn tong uit te steken versterkt de gelijkenis met een slang. Er zijn ook allerlei verschillen. Bij gevaar werpt hij, net als andere hagedissen, zijn staart af. En dat kan een slang niet. De wetenschappelijke naam Anguis fragilis betekent vrij vertaald ‘breekbare slang’, en verwijst naar dit vermogen.

Tekst: Ineke Radstaat, Nature Today
Beeld: Koos Dansen; Rob Felix, Saxifraga