Natuurjournaal 17 november 2025

Grijze zeehondenpups hebben de eerste drie weken na hun geboorte een witte, wollige vacht, die wel warm, maar niet waterdicht is. Als de vette melk op is, hun moeders weer de zee op zijn gegaan en de kleintjes op land zijn achtergebleven, wordt hun langharige vacht verruild voor het grijze jeugdkleed. Tot die tijd kunnen ze niet gaan zwemmen om te jagen. Geen wonder dus, dat de pups in die weken flink afvallen. Ook zwemles krijgen ze niet, dat zoeken ze allemaal zelf uit. Als ze honger krijgen, gaan ze vanzelf de zee in. Ze kunnen meteen al een beetje duiken en hun adem inhouden, maar vis vangen? Vet moeilijk. Gelukkig komt dat vanzelf goed. Kun je je voorstellen dat je alleen, zonder instructies, het onbekende in moet duiken? Als volwassen grijze zeehond zijn ze volleerd: dan gaan ze routineus ruim honderd meter de donkere diepte in.

Nu de buitentemperatuur daalt, zoeken verschillende soorten insecten elkaar op. Hoewel ze de rest van het jaar niet veel van elkaar moeten hebben, loont het om in deze periode samen te kruipen. Zo creëren de diertjes een warm microklimaat, dat ze de winter wel doorhelpt. Lieveheersbeestjes zijn van die insecten die vanaf het najaar met meerdere bij elkaar te zien kunnen zijn. Een spectaculair voorbeeld zijn de exotische Aziatische lieveheersbeestjes, die in honderdtallen kunnen verzamelen, maar ook inheemse soorten, zoals het citroenlieveheersbeestje, klitten samen. De kevertjes vinden elkaar door het verspreiden van chemische lokstoffen, of feromonen. Zo weten lieveheersbeestjes die nog zoekende zijn, waar het feestje is. Wil je geen hordes lieveheersbeestjes in huis? Het kan al helpen om in je tuin of op je balkon beschutte plekjes te maken, zodat ze in hout, onder bloempotten of tussen het bladafval in de bodem gaan zitten, in plaats van in je vensterbank of spouwmuur. Je beloning: het volgende jaar heb jij biologische bestrijders van allerlei tuinplagen, zoals bladluis, klaar voor de aanval. 

Tekst: Karen Bosma, Nature Today
Beeld: Bart Vastenhouw, Saxifraga; J.A. Meinster, Waarneming.nl