Vrijwilligers redden bedreigde vlinder

Bericht uitgegeven door De Vlinderstichting op woensdag 23 juli 2008

De kleine ijsvogelvlinder is een bedreigde Rode Lijstsoort. In het Weerterbos kwam de soort nog voor, maar in laag aantal. Door vrijwilligers zijn, samen met de beheerder het Limburgs Landschap, maatregelen genomen om het de soort naar de zin te maken en dat werkt!

De kleine ijsvogelvlinder houdt van vochtig gevarieerd loofbos. De rupsen zijn helemaal gespecialiseerd in kamperfoelie, maar niet zomaar kamperfoelie, maar planten die in de halfschaduw tot schaduw staan en in hele vochtige omstandigheden. Op deze donkere plekken staan niet veel planten te bloeien en de vlinder zelf heeft een hele hoge nectarbehoefte. Om zich goed voort te kunnen planten moeten de vlinders veel kunnen drinken uit bloeiende planten, vooral braam. De combinatie van donker en vochtig bos en open zonnige plekken met veel bloeiende nectarplanten kwam in het Weerterbos steeds minder voor en de kleine ijsvogelvlinder nam sterk in aantal af.

Een groep vrijwilligers, onder de bezielende leiding van Harrie Vossen stapte vervolgens naar het Limburgs landschap toe, die het terrein beheert en overlegde op welke manier ze de kleine ijsvogelvlinder voor het Weerterbos konden behouden en zelfs laten toenemen. Er werd kleinschalig gekapt om meer zon in het bos en op de bospaden te krijgen en er werd hard gewerkt om verdere verdroging van het bos tegen te gaan. Al snel zag men de kleine ijsvogelvlinder weer toenemen en ook in 2008 heeft de soort er erg goed gevlogen. Vele honderden vlinders zijn er gezien, verspreid over een groot deel van het bos. Het Limburgs Landschap ziet dat het beheer werkt en voor de vrijwilligers, die jaarlijks vele uren in het bos actief zijn, is het een enorme stimulans om te zien dat al hun inspanningen succes hebben.

De maatregelen die hier genomen zijn kunnen uitstekend als voorbeeld dienen voor andere gebieden waar de kleine ijsvogelvlinder nog voorkomt.

Tekst en foto's: Kars Veling, De Vlinderstichting