Nieuwe kunstmatige schuilplaatsen voor vissen
Vissen houden van holle oevers die worden uitgesleten door stromende beken. In ons land zijn die oevers vaak verdwenen. Waterschap Veluwe heeft nu een beek op een aantal proeflocaties van kunstmatige schuilplaatsen voor vissen voorzien.
Het waterschap is de eerste waterbeheerder die deze uit Amerika afkomstige techniek in ons land toepast. Het gaat om kunstmatige holle oevers op plaatsen waar gebruik van een harde beschoeiing noodzakelijk is. Voor een natuurlijk beeksysteem en een gevarieerde, natuurlijke visstand zijn holle oevers gewenst. Ze kunnen bijdragen aan de ook door de Europese Kaderrichtlijn Water nagestreefde ecologische variatie. De meeste karakteristieke beekvissen verschuilen zich graag op donkere plaatsen zoals holle oevers. Door bewoning en (agrarisch) gebruik is vaak geen ruimte voor dergelijke oevers. Dan ontkomen waterbeheerders niet aan harde oeverbescherming zoals beschoeiing van bijvoorbeeld paaltjes en planken. De gebruikte innovatie is een manier om de nadelige effecten van harde oevers op de natuur te verzachten.
Rivierdonderpad
De innovatieve visoevers zijn gemaakt op plaatsen waar een harde beschoeiing met planken noodzakelijk was. Door de onderste plank weg te laten, creëert men een opening. Achter die opening wordt een houten framewerk geplaatst zodat een holte ontstaat en in stand blijft. In de komende periode volgt Waterschap Veluwe hoe beek en visstand zich ontwikkelen. Wanneer het waterschap daarmee meer ervaring heeft opgedaan, gaat het deze toepassing mogelijk ook in andere beken en stadsvijvers gebruiken.
Bron: Waterschap Veluwe
Foto: Ron Offermans; GNU licentie voor vrije documentatie