Natuurjournaal 15 mei 2024

Groene kikkers zitten midden in de paartijd, en dat is te horen! Overal klinkt 's avonds de 'boerennachtegaal'. Er zijn drie soorten groene kikkers: de meerkikker, de poelkikker (op de foto) en de bastaardkikker. Die laatste is een hybride tussen de andere twee soorten. De drie soorten zijn heel lastig uit elkaar te houden. De poelkikker is de kleinste en groenste, de meerkikker de grootste en vaak donkerder groen en met wrattige vlekken. De bastaardkikker lijkt — geen verrassing — op allebei. In de kwaakconcerten kan je wel wat verschil horen, de meerkikker roept met een kwakende lach, de poelkikker met een aanhoudend raspende triller en de bastaardkikker zit er een beetje tussenin. In mei en begin juni worden de eiklompen afgezet, die niet drijven zoals bij die van de bruine kikker.

Soms kom je wel eens een geel, wollig bolletje tegen ergens in een hoekje van de schuur of op een beschutte plek in de tuin. Dat is de eiercocon van de kruisspin, en nu worden de babyspinnetjes geboren. Ze zijn geel met een zwart vlekje en piepklein! De tientallen tot honderden spinnetjes spinnen een soort nest en kruipen bij elkaar in een bol. Bij aanraking rennen ze in het rond of laten ze zich pijlsnel vallen aan een draad. De eerste week blijven ze daar, ze hoeven nog niet te eten. Daarna klimmen ze omhoog en laten ze zich aan een spinseldraad wegzweven. Ook als kleine spinnetjes maken ze al het typische wielweb — in het klein — maar het duurt nog tot volgend jaar zomer voor ze volwassen zijn.

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today 
Foto's: Mark Zekhuis, Saxifraga; Kees Greidanus, Waarneming.nl