Natuurjournaal 7 september 2025

Als in hun eigen draaimolen komen ze nu naar beneden zeilen: lindezaden. Vaak ‘reizen’ ze met twee of meer tegelijk onder een smal, langwerpig vruchtblad. Het vruchtblad wordt gevormd terwijl de vruchtbeginsels in een bloeiwijze uitgroeien tot vruchtjes. Veel van de lindes die je tegenkomt zijn aanplant en een kruising tussen twee soorten linde die van nature in Nederland voorkomen: zomerlinde en winterlinde. De aangeplante soort is een kruising tussen beide en wordt Hollandse linde genoemd. Het aantal gele bloemetjes per bloeiwijze varieert van twee tot vijf bij de zomerlinde, vijf tot twaalf bij de winterlinde en drie tot zeven bij de Hollandse linde. Leuk dus om aan het aantal dwarrelende vruchtjes te raden van welke linde ze komen.

De rupsen van de lindepijlstaart zijn nu volop te zien. Of nou ja, te zien, ze zijn groen tegen een groene achtergrond – succes bij het zoeken! Net als bij andere pijlstaarten wijst de naam op het uitsteeksel aan het uiteinde van het achterlijf van de rups, niet op een veldkenmerk bij de vlinder. Lindepijlstaarten zijn, samen met veel andere soorten insecten, op lindes te vinden – het is hun waardplant. Misschien zie je wel een lindepijlstaartrups langs de stam van een stadslinde kruipen. De rupsen vreten momenteel veel lindebladeren voor ze in september zoetjesaan een plek in de grond gaan zoeken om te verpoppen, meestal aan de voet van 'hun' boom. De winter brengen ze als pop door. In de volgende lente is de metamorfose compleet en doet de wonderschone imago zijn opwachting.

Tekst: Karen Bosma, Nature Today
Beeld: Annelies Vriens, Waarneming.nl; Frits Bink, Saxifraga