Natuurjournaal 14 december 2025

Het is een hele mond vol voor een zeebewonende worm. De gestippelde tweedraadkokerworm is een haast buitenaardse aardbewoner, die in het zachte sediment van de zeebodem leeft. Oorspronkelijk in de Stille Oceaan, maar als exoot heeft deze mariene worm zijn areaal uitgebreid. Waar de volwassen wormen een vaste plek hebben op de bodem, in zogeheten leefkokers die rechtop in de bodem staan, zijn hun larven vrijlevend. Zo zweven ze, als onderdeel van het plankton, naar nieuwe plekken. In het najaar van 2015 werden de leefkokers van vele exemplaren op verschillende plekken in het deltagebied ontdekt. De twee draden met witte stippen zijn de vangarmen waarmee de wormen voedsel grijpen. Deze exoten zijn in onze wateren niet helemaal buutvrij: de inheemse strandkrab eet gestippelde tweedraadkokerwormen. De krabben wroeten in stukken zeebodem om de wormen uit hun leefkokers te halen.

December is een uitgelezen maand om uilen te spotten. Om deze voornamelijk schemer- en nachtactieve vogels te zien, heb je veel geduld en een portie geluk nodig, maar omdat ze nu minder dekking hebben van dichte boomkronen, zou het zomaar eens kunnen lukken. En als je ze niet ziet, kun je ze altijd nog horen, zodat je weet dat ze er zijn. Bosuilen gaan in december alweer het datecircuit in, of ze versterken hun langdurige paarband. Dat gaat gepaard met veel geluiden over en weer. Ransuilen, met die mooie oorpluimen, brengen winterdagen roestend in groepjes door. Zie je er een zitten, dan zijn er vast meer! Uilen kunnen tot in de stad worden gevonden, als je er maar oog – en oor – voor hebt.

Tekst: Karen Bosma, Nature Today
Beeld: Marco Faasse (leadfoto: deze gestippelde tweedraadkokerworm zit niet in zijn leefkoker); Theo Verstrael, Saxifraga