Let op maanvissen!

Verdwaald

In deze tijd van het jaar trekken maanvissen van het noorden naar het zuiden. Daarbij hebben ze de kans om in de Noordzee terecht te komen. De vissen zijn oceanen gewend en hebben geen ervaring met ondiep water. Zo komt het wel voor dat ze hulpeloos, maar nog levend aanspoelen op de zuidelijke stranden van de Noordzee. In de zomermaanden worden er soms ook maanvissen gevonden in het waddengebied. In augustus 2012 zwom er eentje rond bij de steiger van de Cocksdorp. Maanvissen komen in alle oceanen en aangrenzende zeeën voor. Het zijn trage planktoneters. Ze worden vaak plat opzij dobberend aan de oppervlakte gezien, alsof ze aan het zonnebaden zijn. Zwemmen doen ze gewoon rechtop.  

Zeldzame grote maanvissen

Meestal stranden langs onze kust kleine exemplaren van zo’n 50 centimeter. De grootste maanvis die in de Nederlandse wateren is gevonden, spoelde in december 1889 aan op Ameland. Dat dier was 2,73 meter hoog en 2,23 meter lang. De laatste keer dat er een grote werd gezien in de Noordzee was eind november 1998, toen vissers er één vingen in de Silver Pit. Dit dier was 1,78 meter lang, 2,24 meter hoog en woog 251 kilo. Maanvissen kunnen tot vier meter groot worden. Dan wegen ze meer dan twee ton. Het zijn daarmee de zwaarste beenvissen en ze leggen ook de meeste eieren.

Kenmerken

Er zijn maar weinig vissen die er zo merkwaardig uitzien als maanvissen. Er is geen overgang te zien tussen kop en lichaam, daarom worden ze ook wel 'zwemmende kop' genoemd. Aan die vreemde vorm en hun stugge en ruwe huid hebben ze hun wetenschappelijke naam te danken; Mola Mola oftewel ‘molensteen’.

Melden graag!

Als je een maanvis hebt gevonden, geef het dan door aan Ecomare! Wij zorgen ervoor dat de melding bewaard blijft. In onze encyclopedie kun je meer lezen over maanvissen.

Tekst: Ecomare
Foto's: Sytske Dijksen, Ecomare; Paul Hermans, CC BY-SA 3.0-licentie