Natuurjournaal 17 juli 2025

De grote keizerlibel is een imposante verschijning bij vennen, vijvers en plassen. Het is de grootste libellensoort binnen de familie van de glazenmakers. Grote keizerlibelmannetjes jagen andere libellen weg. Op zonnige dagen kun je ze boven water steeds dezelfde rondjes zien vliegen, op patrouille, langs de grenzen van hun territorium. Zo zorgen ze dat het vrouwtje waarmee ze net hebben gepaard niet stiekem ook door een rivaal wordt bevrucht. Heel precies dopen de vrouwtjes hun achterlijf in het water en prikken hun eitjes in de stengels van waterplanten, een mooi gezicht. De larven die uit de eitjes komen zullen twee tot drie jaar onder water blijven.

Het lijkt soms wel of het een grote groene sabelsprinkhaan niet veel uitmaakt waar ze haar eitjes in de grond stopt. Soms vind je er een midden op de stoep bezig met de eiafzet, tussen de voegen van de stoeptegels! Al die pakweg tweehonderd eitjes steekt ze een voor een of in groepjes in de grond met haar lange legboor. De eitjes blijven even liggen: in gunstige omstandigheden overwinteren ze twee keer, anders vaker, tot vijf jaar. In deze maanden genieten we ook van de musicerende mannetjes. Zij striduleren door met hun vleugels over elkaar te wrijven. Een rij met tandjes op de ene vleugel raspt langs een verdikte ader op de andere vleugel. De vrouwtjes vangen de muziek op met gehoororganen in hun voorste paar poten.

Tekst: Karen Bosma, Nature Today
Beeld: Manuel Laan, Waarneming.nl; Edo van Uchelen, Saxifraga