Sneeuwuil wikipedia Snowy owl (Bubo scandiacus) From the Quebec government website [2]. All use allowed under the following condition:
These images can be freely used while respecting Quebec's law on flags and symbols:

Geen sneeuw, maar wel een sneeuwuil...

Sovon Vogelonderzoek Nederland
18-NOV-2008 - Afgelopen weekend werd de vogelwereld getrakteerd op iets leuks. In een weiland met schapen op Texel werd de misschien wel allermooiste uilensoort, de sneeuwuil, ontdekt. Er is geen sneeuw te bekennen, maar de sneeuwuil is er al vast... Of is dit een voorbode voor de komende (strenge) winter?

Bericht uitgegeven door SOVON op dinsdag 18 november 2008

Afgelopen weekend werd de vogelwereld getrakteerd op iets leuks. In een weiland met schapen op Texel werd de misschien wel allermooiste uilensoort, de sneeuwuil, ontdekt. Er is geen sneeuw te bekennen, maar de sneeuwuil is er al vast... Of is dit een voorbode voor de komende (strenge) winter?

Vraag een willekeurige vogelaar wat zijn favoriete vogelsoortgroep is en hij zal heel vaak: 'De Uilen' zeggen. Uilen hebben iets magisch, iets mystieks, iets ongrijpbaars en iets duisters. In ons land komt een handjevol broedende uilensoorten voor: steenuil, kerkuil, ransuil, bosuil, velduil en oehoe. Heel af en toe is de vogelaarwereld in rep en roer want dan duikt er ineens weer een van de zeldzamere uilensoorten op die verdwaald is naar de lage landen. Dit voorjaar brachten al de dwerguil (Leenderbos, Brabant) en de ruigpootuil (Schoonloo, Drenthe) heel vogelend Nederland in extase. In 2005 werden we ook al getrakteerd op een superzeldzame sperweruil die twee dagen in de bossen bij Westerbork in Drenthe aanwezig was. Het kan niet op.

Voor de vogelaars die de trip naar Texel ondernamen moet het een geweldige ervaring zijn om zo'n schitterende sneeuwuil nu niet een keer in een te klein hok in een dierentuin te zien, maar zomaar in het wild. De laatste sneeuwuil in die ons land verbleef, was in 2000. Dus, het werd wel weer eens tijd.

Sneeuwuilen broeden van nature in de meest afgelegen en desolate toendragebieden in noordelijk Europa. Hun favoriet voedsel bestaat uit lemmingen. In een goed lemmingenjaar wordt zelfs de rand van het nest bekleed met lemmingen, wat weer een extra isolatie voor nest betekent. In slechte lemmingenjaren eten ze vooral muizen en konijnen. Gedreven door honger zakken jonge exemplaren nog wel eens af naar lager gelegen gebieden tot in Denemarken aan toe. Met heel veel geluk bereiken ze zelfs ons land. Zoals nu dus op Texel. Nu is het nog wachten op een witte kerst...

Tekst: Harvey van Diek, SOVON
Foto: Justice Quebec