Walstrobremrapen

Walstrobremraap is een ongenode kostganger

FLORON
7-JUN-2011 - Bremrapen. Voor een gemiddelde wandelaar zijn het niet de meest boeiende planten, maar bij plantenliefhebbers hebben ze een streepje voor. Walstrobremraap is een van de meest voorkomende in ons land. En doorgaans degene die het vroegst bloeit. De afgelopen weken werden er van deze voorzomerbloeier al heel wat meldingen doorgegeven.

Bericht uitgegeven door FLORON op [publicatiedatum]

Bremrapen. Voor een gemiddelde wandelaar zijn het niet de meest boeiende planten, maar bij plantenliefhebbers hebben ze een streepje voor. Walstrobremraap is een van de meest voorkomende in ons land. En doorgaans degene die het vroegst bloeit. De afgelopen weken werden er van deze voorzomerbloeier al heel wat meldingen doorgegeven.

Walstrobremrapen in de duinen (foto: Wout van der Slikke)De aantrekkingskracht van bremrapen zit hem waarschijnlijk vooral in hun bijzondere levenswijze als parasiet. Vanuit stoffijn zaad weten ze in de nabijheid van een specifieke plantensoort met een kiemworteltje de wortel van hun gastheer binnen te dringen. Uit de knol die daarna wordt aangemaakt ontspringen later de bloeistengels, die we bovengronds waarnemen. Door hun parasitaire levenswijze kunnen bremrapen zonder bladgroen in hun levensbehoeften voorzien. De waardplant verschaft hun noodgedwongen de benodigde voedingsstoffen.

Net als de meeste andere bremrapen is Walstrobremraap een weinig opvallende verschijning. De plant leeft op Geel walstro en Glad walstro, wordt hooguit enkele decimeters hoog en heeft lichtgele tot bruinpaarse bloemen. Het verspreidingsgebied beperkt zich voornamelijk tot de kalkrijke kustduinen en het rivierengebied, vooral langs de IJssel.

Het aantal bloeiende exemplaren van Walstrobremraap lijkt van jaar op jaar nogal te variëren. Voor 2011 hoeven we in dat opzicht weinig te verwachten. Het droge voorjaar zal de soort waarschijnlijk geen goed doen. Toch steekt deze soort, gezien de diverse waarnemingen, op veel plekken ook dit jaar zijn kop boven de grond. Op die plekken moet het walstro het nu dus niet alleen met weinig water, maar ook met minder voedsel doen.

Tekst en foto: Wout van der Slikke, FLORON