Natuurjournaal 13 oktober 2022

Het is een goed bessenjaar en ook hulst hangt nu vol knalrode bessen. Die steken mooi af bij de glimmende, donkergroene bladeren. De bessen zijn licht giftig voor ons, en ook vogels beginnen er pas aan als de meeste andere bessen op zijn. Omdat hulst groen blijft in de winter, is het geen verrassing dat de takken met rode bessen een geliefde kerstdecoratie zijn. Maar aan sommige struiken is geen bes te vinden. Dat is echter niet het werk van een lijster zonder smaak. Hulst is tweehuizig: er zijn vrouwelijke en mannelijke planten, die laatste dragen geen vruchten. Meestal blijft hulst een bescheiden struik in het bos. Op een gunstige plek kan het een boom van zo’n tien meter worden, en wel driehonderd jaar oud. Laat je snoeischaar dus thuis, en geniet van eeuwenoude hulst in het wild.

Veel libellen zijn er niet meer te zien, maar af en toe kom je er nog eentje tegen. Goede kans dat het een heidelibel is, bijvoorbeeld de bruinrode heidelibel. Meestal zitten ze dan te zonnen, en vliegen een klein stukje op als je erlangs loopt. De meeste bruinrode heidelibellen hebben al eitjes gelegd, die in het voorjaar uitkomen. De larven zijn snelle groeiers, in de zomer of nazomer sluipen ze al uit als libel. Binnen een jaar is hun levenscyclus compleet. Toch genieten ze nu gewoon nog van de zon. Je kunt bruinrode heidelibellen nog de hele herfst zien. En wie weet – misschien overleven er een paar de winter wel.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto's: Hans Dekker, Saxifraga, Ab H. Baas, Saxifraga